در ذكر فضائل خويش

« 633»

(188) (و من خطبة له (عليه ‏السلام) ) وَ لَقَدْ عَلِمَ الْمُسْتَحْفِظُونَ مِنْ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ (صلى‏ الله ‏عليه‏ و آله)أَنِّي لَمْ أَرُدَّ عَلَى اللَّهِ وَ لَا عَلَى رَسُولِهِ سَاعَةً قَطُّ وَ لَقَدْ وَاسَيْتُهُ بِنَفْسِي فِي الْمَوَاطِنِ الَّتِي تَنْكُصُ فِيهَا الْأَبْطَالُ وَ تَتَأَخَّرُ فِيهَا الْأَقْدَامُ نَجْدَةً أَكْرَمَنِي اللَّهُ بِهَا وَ لَقَدْ قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ ((صلى‏ الله ‏عليه‏ و آله)) وَ إِنَّ رَأْسَهُ لَعَلَى صَدْرِي وَ لَقَدْ سَالَتْ نَفْسُهُ فِي كَفِّي فَأَمْرَرْتُهَا عَلَى وَجْهِي وَ لَقَدْ وَلِيتُ غُسْلَهُ (صلى‏ الله ‏عليه‏ و آله)وَ الْمَلَائِكَةُ أَعْوَانِي  

« 634»

فَضَجَّتِ الدَّارُ وَ الْأَفْنِيَةُ مَلَأٌ يَهْبِطُ وَ مَلَأٌ يَعْرُجُ وَ مَا فَارَقَتْ سَمْعِي هَيْنَمَةٌ مِنْهُمْ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ حَتَّى وَارَيْنَاهُ فِي ضَرِيحِهِ فَمَنْ ذَا أَحَقُّ بِهِ مِنِّي حَيّاً وَ مَيِّتاً فَانْفُذُوا عَلَى بَصَائِرِكُمْ وَ لْتَصْدُقْ نِيَّاتُكُمْ فِي جِهَادِ عَدُوِّكُمْ فَوَالَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ إِنِّي لَعَلَى جَادَّةِ الْحَقِّ وَ إِنَّهُمْ لَعَلَى مَزَلَّةِ الْبَاطِلِ أَقُولُ مَا تَسْمَعُونَ وَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ لِي وَ لَكُمْ.

ص634

از خطبه ‏هاى آن حضرت عليه السّلام است (در نزديكى و يگانگى خود با پيغمبر و اينكه بخلافت سزاوارتر بوده و ديگرى را لياقت اين مقام نيست) 1 بزرگان از اصحاب محمّد  صلى اللَّه عليه و آله  كه حافظ (قرآن و سنّت او) هستند (و به اسرارش آگاهند) مى‏دانند كه من هرگز ساعتى از فرمان خدا و رسول دور نمانده ‏ام و از جان خود در باره پيغمبر اكرم دريغ ننمودم در جاهايى كه (گرفتاري ها و جنگها) دليران فرار مى‏كردند و گامها بر مى ‏گشت (كسى را جرأت جلوگيرى از دشمن نبود) بر اثر شجاعت و جوانمردى كه خداوند مرا بآن گرامى داشت، 2 و رسول خدا  صلّى اللَّه عليه و آله  قبض روح شد در حالي كه سرش بر سينه من بود، و بروى دستم جان از بدنش جدا شد، و (بجهت تيّمن و تبرّك آن) دست به چهره ‏ام كشيدم، و غسل آن حضرت «صلّى اللَّه عليه و آله» را متصدّى گرديدم، و فرشتگان مرا كمك كردند، پس خانه و اطراف آن (حاضرين و فرشتگانى كه در آمد و رفت بودند) به گريه و ناله در آمدند، گروهى از فرشتگان فرود آمده گروهى بالا مى‏ رفتند، و همهمه نماز ايشان كه بر آن بزرگوار مى ‏خواندند از گوش من جدا نمى ‏شد تا اينكه او را در آرامگاهش نهاديم، پس كيست در حال حيات و ممات به آن حضرت از من سزاوارتر (هر كه ادّعاى سزاوار بودن كند  

ص635

دروغ گفته  و بنا حقّ خود را خليفه و جانشين او دانسته) 3 شتاب كنيد از روى بينائى (بدون شكّ و ترديد) و بايد در جنگ با دشمن نيّت شما راست باشد (بدون نفاق و دوروئى از امام بحقّ پيروى نمائيد) كه سوگند به آن كه جز او خدائى نيست من بر راه حقّ هستم (گفتار و كردارم همانست كه خدا و رسول فرموده‏ اند) و دشمنان ما بر لغزشگاه باطل (پيرو نفس امّاره و شيطان) هستند، 4 مى‏ گويم آنچه مى ‏شنويد (تا حقّ را از باطل تمييز دهيد) و از خدا براى خود (كه مبتلاى شما شده‏ام) و براى شما (از گذشته‏ هايتان) آمرزش مى ‏طلبم (كه بار ديگر در گمراهى قدم ننهاده از امام بحقّ پيروى نمائيد).